T.C.
YARGITAY
8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/16870
KARAR NO : 2018/329
Y A R G I T A Y İ L A M I
***************************** ****** ** **** ***** ****************** ********************* ************************** **** ************* ****** ****** **** **** **** **** **** *************** Şikayet
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Alacaklı vekili, Elazığ 3. İcra Müdürlüğü’nün 2011/3339 Esas sayılı dosyası ile icra takibi başlattıklarını, takip sırasında alacaklarını haricen tahsil ettikleri için teminat mektubunun iadesini talep ettiklerini, ancak İcra Müdürlüğü’nce tahsil ve cezaevi harcının ödenmesi halinde talebin kabulüne karar verildiğini belirterek müdürlük kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
Mahkemece, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 23. maddesi ve 2548 sayılı Kanun’un 1. maddesi gereği tahsil harcı kesilmesinde ve cezaevi harcı talep edilmesinde hukuka aykırılık olmadığı gerekçesiyle şikayetin reddine karar verilmiş olup, hüküm alacaklı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre borçlu vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Alacaklı vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
2548 sayılı Kanunun 1. maddesinde “İcra dairelerince miktar ve kıymeti muayyen olan ilamlı ve ilamsız alacaklardan tahsil olunan paranın % 2’si ve kıymeti muayyen olmayan ilamların icrasından tahsil harcının yarısı nisbetinde harç alınır,”
Somut olayda, Elazığ 3. İcra Dairesi’nin 2011/3339 Esas sayılı takip dosyasında 12.12.2011 tarihli takip talepnamesi ile toplam 151.751,60 TL talep edilmiştir. Alacaklı vekili, İcra Müdürlüğüne başvurusu ile 209.000,00 TL’yi haricen tahsil ettiklerini, bu miktarda alacağından feragat ettiğini beyan ederek teminat mektubunun borçluya iadesini talep etmiştir. Şikayete konu İcra Müdürlüğü işlemi ile haricen tahsil harcının ve cezaevi harcının yatırılması halinde talebin yerine getirilmesine karar verilmiştir. 2548 sayılı Kanunun 1. maddesinde cezaevi harcının “tahsil olunan” paradan alınacağı belirtilmiş olmakla haricen tahsil olunan para İcra Müdürlüğü’nce tahsil edilmediğinden alacaklının cezaevi harcı ödememesi gerekir. Mahkemece bu kabul doğrultusunda karar verilmesi gerekirken cezaevi harcı yönünden ret kararı verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle alacaklı vekilinin temyiz itirazları kısmen yerinde görüldüğünden kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK’nun 366 ve 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alacaklı vekilinin sair temyiz itirazlarının yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle reddine, taraflarca İİK’nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 15.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.