T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2024/5173
KARAR NO: 2024/10823
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
TARİHİ : 18/12/2023
NUMARASI : 2022/1268-2023/2068
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı/borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlunun icra mahkemesine başvurusunda; alacaklının, ihale konusu taşınmazların tesciline ilişkin işlemlerin, finansal yeniden yapılandırma sözleşmesi kapsamında yer alması nedeniyle 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun geçici 32. maddesi uyarınca tahsil ve cezaevi harcı ile tellaliye masrafından müstesna olduğu dikkate alınarak yapılması talebinin reddine ilişkin icra müdürlüğü kararının kaldırılmasını talep ettiği, İlk Derece Mahkemesince anılan düzenlemede yer alan istisnaların finansal yeniden yapılandırma sözleşmesi kapsamında yapılan işlemler için söz konusu olduğu, şikayete konu işlemin bu kapsamda olmadığı gerekçesi ile şikayetin reddine karar verildiği, borçlu tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince, finansal yeniden yapılandırma sözleşmesinde taşınmazların ada ve parsel numaralarının belirtilmediği, sözleşmenin ihaleden ve ihalenin kesinleşmesinden sonra yapıldığı gerekçeleri ile borçlunun istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, kararın borçlu tarafından temyiz edildiği görülmektedir.
7186 sayılı Gelir Vergisi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun ile 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’na eklenen ve 19.07.2019 tarihinde yürürlüğe giren geçici 32. maddeye göre, bu madde kapsamında yapılan çerçeve anlaşmaları ve bu anlaşmalar kapsamında düzenlenen sözleşmelerde belirlenen esaslar uyarınca yapılacak işlemler cezaevi harcı ve 02.07.1964 tarihli 492 sayılı Harçlar Kanununa göre alınan harçlardan (Yargı harcı dahil) iki yılı süreyle müstesnadır. Bu iki yıllık süre, 14.07.2021 tarihli ve 4299 sayılı Cumhurbaşkanı kararıyla iki yıl uzatılmıştır.
Somut olayda, alacaklı tarafından başlatılan ipotekli takipte, borçluya ait 24 adet taşınmaz hissesinin 06.11.2020 tarihli ihalede alacağa mahsuben alacaklıya ihale edildiği, ihalenin 14.04.2021 tarihinde kesinleştiği, borçlu ile alacaklının da aralarında bulunduğu bankalar arasında imzalanan 17.09.2021 tarihli finansal yeniden yapılandırma sözleşmesinin, yukarıda belirtilen yasal düzenlemeye istinaden düzenlendiği, ihaleye konu taşınmaz hisselerine sözleşmenin (6.1.2.4, 6.1.2.6 ve 6.1.2.7) maddelerinde; “ Ankara İli, 43363 Ada, 7 Parsel sayılı, 14.281,00 Yüz Ölçümlü taşınmaz, 24 adet bağımsız bölümden oluşan bina, Ticaret Merkezi Binası (B… Avm)’de yer alan bağımsız bölümlerin borçluya ait olan 1/2 hissesi ” şeklinde, ada-parsel numarası, adres bilgileri ile ihale bedeli belirtilmek suretiyle açıkça yer verildiği, yine sözleşmenin (6.1.2.4) maddesinde hisselerin tescili işlemlerinin tamamlanması için ödenmesi gerekecek tahsil harcı, ceza evi harcı, masraf vs. ödemelere yönelik düzenlemelerin bulunduğu görülmüş olup hisselerin tesciline ilişkin işlemlerin anılan finansal yeniden yapılandırma sözleşmesinin kapsamında olduğu anlaşılmıştır.
Harç yükümlülüğü, harç muafiyet ve istisnaları kanun ile açık bir şekilde düzenlenir. Bu yasal zorunluluk karşısında mahkemece, 5411 Bankacılık Kanunu’nun geçici 32. maddesinde açıkça yazılı olduğu üzere, finansal yeniden yapılandırma sözleşmesi kapsamındaki işlemlerin sadece cezaevi harcından muaf olduğu dikkate alınarak, şikayetin kısmen kabulü ile icra müdürlüğünün 18/10/2021 tarihli kararının cezaevi harcı alınması yönünden kaldırılmasına, istemin tahsil harcı ve tellaliye ücreti yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde şikayetin tümden reddi yönünde hüküm tesisi ve Bölge Adliye Mahkemesince de istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ:
Borçlunun temyiz isteminin kısmen kabulü ile yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesinin 18/12/2023 tarih ve 2022/1268 E. – 2023/2068 K. sayılı kararının (KALDIRILMASINA),
Ankara 9. İcra Hukuk Mahkemesinin 15/02/2022 tarih ve 2022/32 E. – 2022/128 K. sayılı kararının (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 19.12.2024 gününde oy birliğiyle karar verildi.