Site icon İcra Hukuku | İcra ve İflas Hukukuna Dair Her Şey….

Babasının mirasını reddeden evladın, babasından sonra ölen babaannesinin mirasçısı olacağı

Babasının mirasını reddeden evladın, babasından sonra ölen babaannesinin mirasçısı olacağı-  Mirasçı borçluların babalarının mirasını reddettikleri görülmekle birlikte murisin annesi ve mirasçı borçluların da babaannesinin muris babanın vefatından sonra vefat ettiği ve dolayısıyla şikayetçilerin babaannelerinden kalan mirasta mirasçı sıfatıyla hak sahibi oldukları anlaşıldığından, mirasçı borçluların taşınmaz hisseleri üzerindeki haczin kaldırılmasını talep etmekte hukuki yararları bulunduğu-

Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi D. Dilek tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :

Muris E. Ç. mirasçıları aleyhine başlatılan genel haciz yolu ile icra takibinde, mirasçı borçluların, mirasın reddi kararını ibraz ederek hacizlerin kaldırılması talepleri hakkında icra müdürlüğünce olumlu olumsuz bir karar verilmediğini ileri sürerek taşınmazları üzerindeki hacizlerin kaldırılmasını talep ettikleri, mahkemece; şikayetin kabulü ile hacizlerin kaldırılmasına karar verildiği, kararın alacaklı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince; hacizli taşınmaz hissesinin mirasçı borçluların murisleri E. Ç.’e kök muris M. Ç.’ten daha önce intikal eden hisse olup, mirasçı borçluların E. Ç.’ten intikal eden mirası reddetmiş olmaları karşısında dava konusu taşınmazdaki hisseler üzerinde hacze konu olabilecek herhangi bir hakları kalmadığı, haczin kaldırılmasını talep etmelerinde hukuki yararları bulunmadığı gerekçesi ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve şikayetin hukuki yarar yokluğu nedeniyle usulden reddine karar verildiği, kararın mirasçı borçlular tarafından temyiz edildiği anlaşılmıştır.

İİK’nın 53/1-2. maddesine göre; “Terekenin borçlarından dolayı ölüm günü ile beraber üç gün içinde takip geri bırakılır. Mirasçı mirası kabul veya reddetmemişse, bu hususta Kanunu Medenide muayyen müddetler geçinceye kadar takip geri kalır.”

Somut olayda; muris E. Ç.’in 06.08.2014 tarihinde öldüğü 3 aylık süre dolmadan 15.08.2014 tarihinde, mirasçı borçlular aleyhine takip yapıldığı, Bursa 1. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 27/10/2014 tarih, 2014/1893-2018 Karar sayılı kararı ile muris E. Ç. ’in mirasçıları yönünden mirasın reddedildiğinin tespit ve tesciline karar verildiği,kararın 05/11/2014 tarihinde kesinleştiği, şikayet konusu Bursa ili,Y. ilçesi, Samanlı Mahallesi 3535 ada,21 parsel numaralı taşınmazın mirasçı borçlulara 27/09/2018 tarihinde intikal eden 1/72 hisseleri üzerine takip dosyasından 21/11/2019 tarihinde haciz konulduğu, mirasçı borçluların reddi miras kararını ibraz ederek hacizlerin kaldırılması talepleri üzerine icra müdürlüğünce icra takibinin geri bırakılmasına karar verildiği, hacizlerin kaldırılması talepleri hakkında olumlu olumsuz bir karar verilmediği görülmektedir. Mirasçı borçluların dedeleri kök muris M. Ç.’e ait Bursa 2.Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 17/09/2018 tarih ve 2018/2002 Esas 2018/1901 Karar sayılı mirasçılık belgesinde;”… muris M. Ç. 22/11/2010 tarihinde vefat ettiğinde geriye eşi F. Ç. ile çocukları A. ve E.’i mirasçı olarak bırakmıştır…Mirasçı E. Ç. 06.08.2014 tarihinde vefat ettiğinde geriye eşi A. ile çocukları E.m, O. ve A.’yi mirasçı olarak bırakmıştır. E. Ç.’in çocukları E.m, O. ve A. mirasçı E. Ç. mirasını Bursa 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 30.10.2014 tarih 2014/1893 Esas ve 2014/2018 Karar numaralı dosyası ile reddettiği, TMK’nın 613. Maddesi gereği “Altsoyun tamamının mirası reddetmesi halinde bunların payı sağ kalan eşe geçer” hükmü de göz önünde bulundurularak mirasçı E. Ç.’in payının tamamının sağ kalan eşi A. Ç.’e geçmesine,

Murisin eşi F. Ç. 09.03.2016 tarihinde dul olarak vefat ettiğinde geriye mirasçı olarak kendisinden evvel 13.12.2010 tarihinde ölen kızı A. G.oğlu’nun çocukları Ö., Ö. ve U. O. ile yine kendisinden evvel 06.08.2014 tarihinde ölen E. Ç.’in çocukları E.m, O. ve A.’yi mirasçı olarak bırakmıştır…” şeklinde hüküm kurulduğu, mirasçı borçluların mirasını reddettikleri muris E. Ç.’ ten sonra vefat eden muris babaanneleri F. Ç.’ e ait İstanbul 20.Noterliğince düzenlenen 12/04/2021 tarih, 05569 yevmiye numaralı mirasçılık belgesinin incelenmesinde de; mirasçı borçluların, muris babaanneleri F. Ç.’in mirasından pay aldıkları,Bursa Y. Tapu Müdürlüğünün 27/09/2018 tarih ve 23607 yevmiye numaralı Tapu Tescil belgesi ile kök muris M. Ç.’e ait Bursa 2.Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 17/09/2018 tarih ve 2018/2002 Esas 2018/1901 Karar sayılı mirasçılık belgesi gereği şikayete konu taşınmazın 1/72 hissesinin mirasçı borçlu E.m Ç. ve 1/72 hissesinin mirasçı borçlu O. Ç. adına tescil edildiği ve bu hisseler üzerine takip dosyasından 21/11/2019 tarihinde haciz şerhi işlendiği görülmektedir.

Babasının mirasını reddeden evlat, babasından sonra ölen babaannesinin mirasçısı olur. Babasının mirasını reddetmesi durumu babaannesinden mirasçı olmasına engel teşkil etmez. Somut olayda, muris baba E. Ç.’in 06/08/2014 tarihinde vefat ettiği, mirasçı borçluların babalarının mirasını reddettikleri görülmekle birlikte murisin annesi ve mirasçı borçluların da babaannesi F. Ç.’in 9.3.2016 tarihinde yani muris baba E. Ç.’in vefatından sonra vefat ettiği dolayısıyla şikayetçilerin babaannelerinden kalan mirasta mirasçı sıfatıyla hak sahibi oldukları anlaşılmış olup nitekim bu husus, yukarıda bahsedilen mirasçılık belgeleri ve tapu tescil belgesi ile de sabittir.

O halde; mirasçı borçluların taşınmaz hisseleri üzerindeki haczin kaldırılmasını talep etmekte hukuki yararları bulunmakta olup bölge adliye mahkemesince işin esası incelenmek suretiyle davanın dayanak belgeler çerçevesinde çözümlenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.

SONUÇ : Mirasçı borçluların temyiz isteminin kabulü ile, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesinin 24.03.2021 tarih ve 2020/1773 E. – 2021/670 K. sayılı kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nun 373/2. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, 14/12/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

12. HD. 14.12.2021 T. E: 6503, K: 11353

Exit mobile version