Mahkeme kararının onanmasını mutazammın 30/04/2019 tarihli ve 2019/3647 Esas – 2019/7367 Karar sayılı daire ilamının müddeti içinde tashihen tetkikinin davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi D. K. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekili, icra mahkemesine başvurusunda, takip dışı (3. kişi) davalı G. Sigorta AŞ.’nin, 89/1 haciz ihbarnamesine itirazının haksız olduğunu ileri sürerek davalının, alacak miktarı tutarında tazminata mahkum edilmesini ve İİK’nun 338. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesini talep ettiği, mahkemece sanığın beraatine ve tazminat talebinin reddine karar verildiği,
Kararın, Dairemizin 30/04/2019 tarihli, 2019/3647 Esas ve 2019/7367 Karar sayılı ilamı ile, “İİK’nun 338. maddesine aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik incelemede, haciz ihbarnamesine vekil aracılığıyla itiraz edildiğinden, vekilin beyanından asilin sorumlu tutulamayacak olmasının anlaşılması karşısında, bu gerekçe ile beraat kararı verilmesi gerekirken, asıl borçlunun, tazminat davalısı üçüncü kişi sigorta şirketi nezdinde doğmuş veya müstakbel bir alacağı bulunduğunun ispatlanamadığı gerekçesiyle beraat kararı verilmiş ise de, hükmün sonuç itibariyle doğru olduğu” gerekçesi ile temyiz davasının esastan reddiyle hükmün onanmasına karar verildiği,
Karara karşı davacı vekili tarafından onama kararının tebliği üzerine tazminat yönünden karar verilmemesi gerekçesiyle karar düzeltme talebinde bulunulduğu, dilekçenin içeriğinin incelenmesinde, dosyanın esasına ilişkin olarak tazminat yönünden değerlendirme yapılması gerektiğine ilişkin beyanlara yer verildiği görülmüştür.
İİK’nun 89/4. maddesi uyarınca talep edilen tazminat istemine dair kurulan hükme ilişkin olarak eksik incelemeye ilişkin ; Dairemizin sonucu doğru onamaya dair kararının maddi hataya müstenit olduğu anlaşıldığından, Dairemizin 30/04/2019 tarihli, 2019/3647 Esas ve 2019/7367 sayılı onama kararının kaldırılmasına oy birliği ile karar verildikten sonra, davacının temyiz isteminin incelenmesine geçildi;
A-İİK’nın 338. maddesine aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
Haciz ihbarnamesine vekil aracılığıyla itiraz edildiğinden, vekilin beyanından asilin sorumlu tutulamayacak olmasının anlaşılması karşısında, bu gerekçe ile beraat kararı verilmesi gerekirken, asıl borçlunun, tazminat davalısı üçüncü kişi sigorta şirketi nezdinde doğmuş veya müstakbel bir alacağı bulunduğu ispatlanamadığı gerekçesiyle beraat kararı verilmiş ise de, hüküm sonuç itibariyle doğru olduğundan;
E.e ve yükletilen suça yönelik şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, B- Şikayetçi vekilinin tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre davacı alacaklı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan mahkeme kararının İİK’nin 366. ve HUMK’nin 438. maddeleri uyarınca ONANMASINA, 80,70 TL onama harcının temyiz edenden tahsiline, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
12. HD. 13.09.2022 T. E: 2021/10929, K: 8655