T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2016/3 Esas
KARAR NO : 2016/10 Karar
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : BALIKESİR 1. İCRA HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/07/2016
NUMARASI : 2016/247 2016/250DAVANIN KONUSU : Şikayet (İcra Memur Muamelesi)
KARAR TARİHİ : 23/09/2016
G.KARAR YAZIM TARİH : 28/09/2016
DAVA : Davacı vekili tarafından Balıkesir 2. İcra Müdürlüğünün 2009/7931 esas sayılı takibi kapsamında müdürlükçe alınan 08/07/2016 tarihli kararın iptali ile davacı taraftan hiç tahsil harcı alınmamasına veya olmadığı takdirde temlik sözleşmesindeki alacak miktarı olan 195.000,00 TL üzerinden %4,55 oranında tahsil harcı alınmasına karar verilmesi talep edilmiştir.
CEVAP : Dava icra müdürlüğünün işlemine karşı şikayet davası olup hasımsızdır.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI : Açılan dava sonucu Balıkesir 1. İcra Hukuk Mahkemesinin 2016/247-250 E.K. sayılı kararı ile şikayetin reddine karar vermiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ : Davacı taraf istinaf dilekçesinde;
1- Temlik sözleşmesinde davacı şirketin temlik aldığı alacak miktarının 195.000,00 TL ile sınırlandırıldığını, davacı şirketin bu miktarın üzerinde tahsilat yapamayacağını, buna rağmen icra müdürlüğünce takip çıkış miktarı üzerinden harç tahsiline karar verilmesinin temlik sözleşmesinin yorumunda hataya düşmek olduğunu,
2- Takip kapsamında sadece iki borçlu hakkında takipten vazgeçildiğini, diğer 4 borçlu hakkında takibin devam ettiğini, bu nedenle bu duruma Harçlar Kanununun 23. maddesininuygulanamayacağını,
3- Yine takip kapsamında yapılan 3.000,00 TL’ lik menkul satışı nedeniyle tüm dosya borcu üzerinden tam oranda tahsil harcı alınmasının yerinde olmadığını
beyan ederek Balıkesir 1. İcra Hukuk Mahkemesinin 2016/247-250 E.K. sayılı kararının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
GEREKÇE : Davaya dayanak takip dosyasının (Balıkesir 2. İcra Müdürlüğünün 2009/7931 esas sayılı takibi) incelenmesinde takibin başlangıçtaki alacaklısının Türkiye Vakıflar Bankası TAO, borçlularının Ahmet Toğan Şayakçı, Osman Tolga Şayakçı, Osman Demir Ballı, Ömer Ballı, Baha Ali Şayakçı ve Emine Sakine Meram Şayakçı olduğu, takip çıkış miktarının 285.928,21 USD karşılığı Türk Lirası olduğu, takip devam ederken 15/10/2012 tarihinde 3.000,00 TL’ lik menkul satışının gerçekleştiği, 30/06/2016 tarihinde davacı temlik alan vekilinin sunmuş olduğu temlik sözleşmesi ile dosyadaki tüm alacaklarının 195.000,00 TL ile sınırlandırıldığını beyan ederek bu bedel üzerinden harç alınmak suretiyle borçlular Baha ve Ömer hakkındaki takipten vazgeçtiklerini beyan ettiği, icra müdürlüğünün 08/07/2016 tarihli kararı ile temlik alacaklısının 195.000,00 TL bedel karşılığında tüm dosya alacağını ferileri ile birlikte aldığı gerekçesiyle 195.000,00 TL üzerinden harç alınması talebinin reddine, dosyada satış yapılmış olduğundan Harçlar Kanununun 23. maddesi gereği harcın tam oranda alınmasına karar verildiği görülmüştür.
Davacı temlik alan vekili tarafından takip dosyasına sunulan İzmir 3. Noterliğinin 17/06/2016 tarih ve 8156 yevmiye numaralı alacak temliki sözleşmesinin incelenmesinde temlik eden (başlangıçtaki alacaklı) banka tarafından aralarında davaya dayanak takip dosyasının da bulunduğu bir kısım takip dosyalarındaki tüm hak ve alacakların tüm ferileri ve teminatları ile birlikte 195.000,00 TL ödeme karşılığında davacı şirkete temlik edildiği anlaşılmıştır.
Yukarıda özetlenen temlik sözleşmesi içeriğinden davacı tarafın 195.000,00 TL bedel karşılığında davaya dayanak takip dosyasındaki alacağın tamamını tüm ferileri ile birlikte temlik aldığı tartışmasızdır. O halde icra müdürlüğü tarafından harç hesaplanırken tüm dosya borcu üzerinden hesaplanması yerindedir.
492 sayılı Harçlar Kanununun 23. maddesine göre “Her ne sebep ve suretle olursa olsun, icra takibinden vazgeçildiğinin zabıtnameye yazılması için vazgeçilen miktara ait tahsil harcının yarısı alınır. Ancak haczedilen mal satılıp paraya çevrildikten sonra vazgeçilirse tahsil harcı tam olarak alınır.” Bu madde hükmüne göre öncelikle herhangi bir borçlu hakkında takipten vazgeçilmesi halinde vazgeçilen miktara ait tahsil harcının alınması yasanın amir hükmüdür .Somut olayda her bir borçlu borcun tamamından sorumlu olduğundan vazgeçilen borçlular yönünden tüm dosya borcu üzerinden harç hesaplanması gerekir. Yine aynı madde metnine göre takip dosyasında hacizli malın satılmasından sonra takipten vazgeçilmesi halinde tahsil harcı tam olarak alınmalıdır. Ancak somut olayda takip kapsamında yapılmış 3.000,00 TL’lik hacizli mal satışı alacağın tamamını karşılamadığından ve bu bedel alacaklıya ödenirken Harçlar Kanununa göre %9,9 oranında tahsil harcı kesildiğine göre artık bu aşamada vazgeçilen bakiye dosya alacağı için tahsil harcının yarısı alınmalıdır. (Benzer mahiyette Yargıtay 12 HD’ nin 24/06/2005 tarih ve 2005/8810-13691 EK sayılı kararı) 25/12/2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Maliye Bakanlığı’ nın Harçlar Kanunu Genel Tebliği’ ne ek 1 sayılı tarifenin İcra ve İflas Harçları başlıklı B bendinin İcra Harçları başlıklı 1 numaralı alt bendinin 3/b maddesine göre hacizden sonra ve satıştan önce ödenen paralardan alınması gereken tahsil harcı oranı %9,10 dur. Harçlar Kanununun 23. maddesine göre bu oranın yarısı alınması gerektiğinden alınması gereken harç miktarı %4,55 olarak kabul edilmelidir.
Bu açıklama çerçevesinde; icra müdürlüğünce hatalı değerlendirme ile, alınması gereken harç oranının %11,38 olarak değerlendirilmiş olduğu ve mahkemece de yapılan bu değerlendirme yerinde görülerek şikayetin reddine karar verilmiş olduğu anlaşılmakla istinaf istemine konu mahkeme kararının yerinde olmadığı ve kaldırılarak şikayetin kabulüne karar verilmesi gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM:
Davacı tarafın istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-3 maddesi gereği KABULÜ ile, Balıkesir 1. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 26/07/2016 tarih, 2016/247 – 250 E/K sayılı kararının kaldırılarak;
Şikayetin KABULÜ ile Balıkesir 2. İcra Müdürlüğü’nün 2009/7931 E sayılı takibi kapsamında, müdürlükçe alınan 08/07/2016 tarihli kararın kaldırılmasına,
Alınması gereken harç miktarı hesaplanırken oranın % 4,55 olarak kabul edilmesine,
Peşin alınan harcın talep halinde davacı tarafa iadesine,
Davanın niteliği gereği davacı tarafça yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
Kararın taraflara tebliğine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 6100 sayılı HMK ‘nun 361 maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren bir ay içerisinde Yargıtay’a temyiz yolu açık olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 23/09/2016