T.C.
KAYSERİ
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
5. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2022/2045
KARAR NO : 2022/2042
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : KAYSERİ 2. İCRA HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 31/10/2022
NUMARASI : 2022/594 Esas 2022/581 Karar
DAVANIN KONUSU : Şikayet (İcra Memur Muamelesi)
KARAR TARİHİ : 27/12/2022
G.K. YAZILDIĞI TARİH : 27/12/2022
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararı aleyhine süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf yasa yoluna başvurulmuş olmakla, HMK’nın 353. maddesi gereğince dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Kayseri Genel İcra Müdürlüğünün 2019/139615 Esas sayılı dosyasında borçlu sıfatıyla taraf olduğunu, dosya kapsamındaki borcunu icra dosyası üzerinden, borcuna ilişkin malın satışından önce ödediğini, hacizden sonra ödenen borçlar için tahsil harcının %9,10 oranında alınması gerekirken icra müdürlüğünce hatalı olarak %11,38’lik bir tahsil harcı uygulandığını, müvekkilin ödemelerine uygulanan tahsil harcının usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek harç oranının düzeltilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece”Davanın reddine,…” şeklinde karar verildiği anlaşılmıştır.
Karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunarak; Tahsil harçları oranları 492 Sayılı Harçlar Kanununa ekli l sayılı Tarifenin İcra ve İflas Harçları başlıklı B Bölümünün İcra Harçları kısmında düzenlendiğini, ilgili yasadan da anlaşılacağı üzere tahsil harcı yalnızca satış sebebi ile tahsil edilen para icra dosyasına dahil edilir iken %11.38 olarak yansıtılacağını, her ne kadar ödeme satış gerçekleştikten sonra yapılmış olsa da dosyaya yapılan ödemelerden satıştan kaynaklanmayanlara %11.38 değil %9.10 olarak yansıtılması gerektiğini, sırf tarih olarak satıştan sonra ödendiğinden bahisle, satıştan tahsil edilmeyen paralara tahsil harcının %11.38 olarak yansıtılmaması gerektiğini, ilgili icra dosyasında müvekkilin borcunun bir kısmının dosya kapsamında mevcut satış neticesinde tahsil olunan ücret ile ödendiğini kalan kısmının satıştan ve satış neticesinde tahsil olunan paradan bağımsız olarak ayrıca icra dosyasına ödendiğini, satıştan tahsil edilen paranın müvekkilin borcunun ifası için yeterli olmadığını, borcun kalan kısmının müvekkili tarafından satıştan ve satış neticesinde dosyaya eklenen paradan bağımsız olarak ödendiğini, müvekkili tarafından satıştan ayrı olarak yapılan bu ödemeye yansıtılan tahsil harcının %11.38 değil %9.10 olması gerektiğini, tahsil harcının satış sonrası %11.38 olarak yansıtılacağı hakkındaki düzenlemenin yalnızca satış neticesinde tahsil edilen paranın dosya kapsamına dahil olması durumu ile ilişkili olduğunu, satıştan sonraki bir tarihe ödenmiş olması sebebiyle satıştan bağımsız bu paralara da yüksek tahsil harcı uygulanmasının kanuna olacağını, dosyada ödenen parayla ilgili olarak satış yapılmadığını ve buna ilişkin bir ödeme gerçekleşmediğini, hatalı uygulanan tahsil harcının telafisini talep ettiklerini belirterek kararın kaldırılmasına, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Dairemizce yapılan değerlendirmede;
İcra dosyası incelendiğinde; Kambiyo senetlerine özgü haciz yolu ile icra takibi başlatıldığı, alacaklının Burhanettin Özaydın olduğu, borçluların Ali Çopur, Çopur Hafriyat Nakliyat İnşaat Otomotiv Petrol ve Gıda Ürünleri Ticaret Sanayi Ltd. Şti. ve Salih ÇOPUR olduğu icra dosyasında 08/12/2021 tarihinde 38RN 631 plakalı aracın satış işleminin yapıldığı, davacı Salih Çopur tarafından 20/10/2022 tarihinde icra dosyasına 1.000,000,00 TL ödeme yapıldığı, icra müdürlüğü tarafından tahsil harcının %11,38 oranında alındığı anlaşılmıştır.
Tahsil harcının konusu; para veya para ile değerlendirilmesi mümkün olan icra takiplerinde, icra takibinin değeri üzerinden takibin başarı ile sonuçlanması halinde nispi olarak alınan harç olduğu, harç oranının takibin devam ettiği ve geldiği aşamaya göre farklılık arz ettiği, ödeme veya icra emrinin tebliği üzerine, hacizden önce ödenen paralardan %4,55, hacizden sonra ve satıştan önce ödenen paralardan %9,10, satıştan sonra ise %11,38 oranında alınmasının gerektiği, yine tahsil harcının alacağın ödenmesi sırasında yatırılan paradan tahsil edileceği, tahsil harcının yükümlüsünün alacaklı olmayıp borçlu olduğu, tahsil harcının paranın tahsili anında devletin harçla ilgili kaybını önlemek ve Harçlar Kanununun 128.maddesindeki memur sorumluluğunu azaltmak üzere ileride borçludan alınmak kaydıyla ödeme yapıldığı sırada alacaklıdan alınacağı (HGK, 22.09.2004 tarih, E.2004/12-491, kararı 2004/413), davaya konu olayda icra takip dosyasında 08/12/2021 tarihinde araç satış işleminin yapıldığı, bu nedenle tahsil harç oranının %11,38 olarak tesbit edilmesine ilişkin icra müdürlüğü işlemi usul ve yasaya uygun bulunduğundan davanın reddine ilişkin kararda dosya kapsamı ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında usul ve esas yönünden yasaya aykırılık olmadığı ve hükümde kamu düzenine aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-İnceleme konusu karar usul ve yasaya uygun olup, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Peşin alınan harcın mahsubu ile bakiye harç alınmasına yer olmadığına,
3-İstinaf yargılama giderinin istinafa başvuran taraf üzerinde bırakılmasına,
4-İnceleme HMK’nun 353. maddesi gereğince duruşmasız yapıldığından vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına,
5-Kararın tebliğinin İlk Derece Mahkemesince yapılmasına,
Dair dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda tarafların yokluğunda KESİN olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 27/12/2022