Davalı alacaklı vekilinin temyiz masraflarına ilişkin muhtıranın gereğini yerine getirmediği görüldüğünden temyiz başvurusunun yapılmamış sayılması gerektiği- İstihkak davalarında davanın esasına yönelik karar verildiği hallerde karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hacizli malların değeri ile alacak miktarından hangisi az ise onun üzerinden hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiği-
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki 3. kişi ile alacaklılar tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi M. Duyan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Davacı üçüncü kişi vekilinin asıl ve birleşen davada, haczedilen malların müvekkili şirketine ait olduğunu, gerekli belgelerin İcra Müdürlüğü’ne ibraz edildiğini, açıkça istihkak iddiasında bulunulmuş olmasına rağmen haciz işleminin uygulandığını, müvekkili şirketinin gerek marka gerekse de içerik olarak kendisine ait olan bir kısım kimyasal ürünlerin üretiminin yanında marka ve formül içeriği başka firmalara ait olan bir çok ürünün fason üretimini yaptığını, haczedilen menkullerin muhafaza baskısı nedeniyle dosya borcunun, alacaklıya ödenmemek kaydı ile dosyaya depo edildiğini, belirterek istihkak iddialarının kabulüne karar verilmesini talep ettiği, İlk Derece Mahkemesi’nce, 2016/773 Esas sayılı asıl dosya bakımından davanın kabulü ile,17.11.2016 tarihinde haczedilen mahcuzlar üzerindeki haczin kaldırılmasına yönelik davacı tarafça ödenen 64.818,72 TL üzerindeki haczin kaldırılmasına, birleşen dosya 2017/6 Esas sayılı dosya bakımından ise davanın kabulü ile, 19.12.2016 tarihinde haczedilen mahcuzlar üzerideki haczin kaldırılmasına yönelik davacı tarafça ödenen 23.350,00 TL üzerindeki haczin kaldırılmasına karar verildiği karara karşı davalı alacaklılar ve davacı 3. Kişi tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesi’nce asıl ve birleşen dosya davalılarının istinaf başvurularının HMK’nun 353/1-b.1. maddesi uyarınca esastan reddine, asıl ve birleşen dava davacısının istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile HMK’nın 353/1-b.2. maddesi gereğince İlk Derece Mahkeme kararının kaldırılmasına, hacizlerin kaldırılmasına ve davacı tarafından ödenen miktarların iadesine hükmedilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
1-Davalı alacaklı Eko Faktoring A.Ş.’nin (birleşen 2017/6 Esas 2017/147 Karar sayılı dosya davalısı) temyiz isteminin incelenmesinde;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının REDDİNE,
2-Davalı alacaklı A. Faktoring A.Ş.’nin (asıl 2016/773 esas sayılı dosya davalısı) İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nin 08.03.2022 tarih 2021/933 E, 2021/3638 K sayılı ek kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nin davalı alacaklı A. Faktoring AŞ’nin istinaf başvurusunun esastan reddi kararına karşı davalı Alacaklı A. Faktoring AŞ tarafından temyiz yoluna başvurulduğu, ancak temyiz karar harcı, başvurma harcı ve temyiz posta giderinin yatırılmadığı, buna ilişkin 15.02.2022 tarihli muhtıranın düzenlendiği, söz konusu muhtıranın 22/02/2022 tarihinde davalı alacaklı vekiline tebliğ edildiği, temyiz masraflarının süresi içerisinde yatırılmadığı gerekçesiyle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20 Hukuk Dairesi’nin 08.03.2022 tarihli ek kararı ile temyiz başvurusunun HMK.’nın 344. maddesi gereğince yapılmamış sayılmasına karar verildiği, işbu ek kararın yasal sürede temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; Beyoğlu 28. Noterliğince düzenlenen 02.11.2015 gün ve 17732 yevmiye numaralı vekaletname ile alacaklı tarafından Av. M. B.7’ın 30.12.2016 tarihine kadar vekil tayin edildiği, vekilin dosyada mevcut başka vekaletnamesi olnadığı ancak davalı alacaklı vekilinin ek karar temyiz dilekçesi ekinde sunduğu Beyoğlu 56. Noterliğince düzenlenen 29.12.2021 tarih 28311 yevmiye numaralı vekaletname ile aynı vekilin vekil tayin edildiği, bu durumda Av. M. B. ile davalı alacaklı arasındaki vekalet ilişkisinin devam ettiğinin anlaşıldığı, davalı alacaklı vekilinin muhtıranın gereğini yerine getirmediği görüldüğünden ek karar isabetli olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
3- Davacı Turkuaz Sağlık Hizmetleri……Tic. Ltd Şti’nin (asıl ve birleşen dosya davacısı) temyiz itirazlarına gelince;
Sair temyiz itirazları yerinde değilse de;
İstihkak davalarında davanın esasına yönelik karar verildiği hallerde karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hacizli malların değeri ile alacak miktarından hangisi az ise onun üzerinden hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekir.
Somut olayda, asıl davada alacak tutarı 55.000,00 TL ve Birleşen davada ise alacak miktarı 14.800,00 TL olup, davacı tarafından takip dosyalarına ödenen ve iadesi talep edilen miktarlardan az olduğundan vekalet ücretinin alacak miktarları üzerinden hesap edilmesi gerekirken, yazılı şekilde vekalet ücreti takdiri isabetsiz olup, kararın belirtilen nedenle bozulması gerekir ise de, yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı üçüncü kişi vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nin 29.12.2021 tarih ve 2021/933 Esas, 2021/ 3638 K. sayılı kararının hüküm kısmının 4. Fıkrasının 2. bendinde “-…1.689,36 TL vekalet ücretinin…-” ve 6. Bendinde “-…525,58 TL vekalet ücretinin…” ibarelerinin çıkartılarak yerine “.. Asıl dosya için …. 7.950,00 TL nispi vekalet ücretinin..’’, birleşen dosya için ”…. 2.220,00 TL nispi vekalet ücretinin.. yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nın 370/2. maddesi uyarınca ONANMASINA, karar düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi verildi.
12. HD. 30.06.2022 T. E: 5108, K: 8063