Taraflar arasındaki trafik kazası nedeniyle maddi tazminat davası üzerine Uyuşmazlık Hakem Heyetince yapılan yargılama sonucunda; başvurunun reddine dair verilen karara davacı vekili tarafından yapılan itiraz incelemesinde; İtiraz Hakem Heyetince davacı tarafın itirazının reddine dair verilen kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü.
Davacı vekili; müvekkilinin 05/01/2020 tarihinde sevk ve idaresindeki motosiklet ile seyir halinde iken davalı tarafından ZMSS ile sigortalanan araç ile arasında gerçekleşen çift taraflı trafik kazasında müvekkilinin yaralandığını ve malul olduğunu, yapılan ödemenin zararı karşılamadığını beyan ederek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 40.000,00 TL bakiye sürekli maluliyet tazminatının temerrüt tarihinden avans faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince, hesap bilirkişi raporu hükme esas alınarak davacının bakiye tazminat alacağı olmadığı gerekçesi ile davanın esastan reddine karar verilmiş; Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararına karşı davacı tarafından itiraz edilmesi üzerine, itirazın 2 aylık süre içerisinde sonuçlandırılamaması nedeniyle 1 aylık ek süre verilmesine muvafakat verilmesi için oluşturulan ara kararın taraflara tebliğ edildiği ancak davalı tarafından süre uzatımına yönelik beyanda bulunulmadığı, süresinde dosyanın esası hakkında bir karar verilemeyeceği gerekçesi ile Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararının kaldırılmasına, dosyadan el çekilmesine karar verilmiş; İtiraz Hakem Heyeti kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle, işgücü kaybı tazminatı istemine ilişkindir.
Somut olayda, İtiraz Hakem Heyetince 26/07/2021 tarihli ara kararında 1 aylık ek süre uzatımına açık muvakakatlerini bildirmeleri konusunda taraf vekillerine gün içinde saat 23.00’ a kadar kesin süre verildiği, ara kararın taraf vekillerine aynı gün e-mail yoluyla tebliğ edildiği anlaşılmaktadır.
Adil yargılanma hakkı kapsamında yer alan hak arama özgürlüğü ilkesinin gözetilmesi ve takdiren belirlenecek kesin sürelerin, anılan hakları bertaraf edici olmaması gereği gözetilerek verilecek sürelerin belirlenmesi gerektiği her türlü izahtan uzaktır. İHH tarafından taraflara 1 günden de daha kısa verilen kesin sürenin, adil yargılanma hakkına uygun düşmediği açıktır. 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesinin 23. fıkrasında, bu kanunda hüküm bulunmayan hallerde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun hükümlerinin sigortacılıktaki tahkim hakkında da kıyasen uygulanacağı belirtilmiş, karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK’nın tahkim usulüne ilişkin tebligatı düzenleyen 438. maddesinde de, taraflarca aksi kararlaştırılmadıkça tebligatın 11/02/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre yapılacağı düzenlenmiştir.
7201 sayılı Tebligat Kanunun Elektronik Tebligat başlıklı 7/a maddesinde “Elektronik yolla tebligat, muhatabın elektronik adresine ulaştığı tarihi izleyen beşinci günün sonunda yapılmış sayılır.” hükmüne yer verilmiştir.
Bu durumda, İtiraz Hakem Heyetince taraf vekillerine kesin süreli ihtaratı içeren ara kararın e-posta yoluyla tebliği usule aykırı değil ise de, elektronik yolla yapılan tebligatın muhatabın elektronik adresine ulaştığı tarihi izleyen beşinci günün sonunda yapılmış sayılması gerekirken, İtiraz Hakem Heyetince, Elektronik Tebligat Kanunu hükümlerine ve adil yargılanma hakkına aykırı şekilde, davalı vekilinin süresi içerisinde kesin sürenin gereğini yerine getirmediği ve süre uzatımına muvafakat vermediğinden bahisle dosyadan el çekme kararı verilmesi hatalı görülmüş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile İtiraz Hakem Heyeti kararının BOZULMASINA; dosyanın, hakem dosyasının saklanması kararını veren İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 23/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
4. HD. 23.03.2022 T. E: 659, K: 5677