Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi Kiraz Koyuncu C. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlu hakkında adi kira ve hasılat kiralarına ilişkin icra takibinde, alacaklının icra mahkemesine başvurusunda; örnek (13) numaralı ödeme emrinin tebliği üzerine borçlunun yasal süresi içerisinde icra müdürlüğüne yaptığı itirazın kaldırılması talebinde bulunduğu, İlk Derece Mahkemesince; itirazın 132.227,37 TL asıl alacak ve 293,44 TL işlemiş faizi yönünden kaldırılmasına, takibin kaldırıldığı yerden devamına, alacaklı lehine asıl alacağın %20’si oranında icra inkar tazminatına hükmedildiği, borçlunun istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince; istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
Takipte dayanağı olan ve karara esas alınan 01.03.2018 başlangıç tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesi ve ödenecek kira bedeli konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinin ön yüzünde kira bedelinin “her yıl, yıllık peşin” olarak ödeneceği kararlaştırılmakla birlikte, sözleşmenin hususi şartlar 5. maddesinde kira bedelinin ayın ilk 5 gününde ve her ay peşin ödeneceği düzenlenmiştir. Buna göre kira bedelinin ne zaman ödeneceği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Borçlu da cevap dilekçesi ile kira bedelinin aylık olarak ödendiğini ileri sürmektedir. Kira bedelinin aylık ödenmesi gerektiğinin kabulü halinde ise takip tarihi itibariyle muaccel hale gelen ve ödenmeyen kira bedelinin bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, İlk Derece Mahkemesince, istemin reddi yerine kabulü yönünde hüküm tesisi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nun 373/1. maddesi uyarınca, istinaf talebinin esastan reddine ilişkin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi’nin 31.12.2021 tarih ve 2020/2522 E. – 2021/2831 K. sayılı kararının KALDIRILMASINA ve İstanbul 19. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 02.10.2020 tarih 2020/542 Esas 2020/1245 Karar sayılı kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 26.10.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
12. HD. 26.10.2022 T. E: 3670, K: 10971