Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup, hükmün davacı alacaklılar tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Dava, kesinleşen icra takibi nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, karar davacı alacaklılar tarafından temyiz edilmiştir.
Takip talebinde tahliye istemi bulunmadığı halde icra dairesince borçluya örnek 13 ödeme emri düzenlenerek gönderilmesi alacaklıya tahliye yönünden bir hak sağlamaz. Zira icra müdürlüğü takip talebiyle bağlı olup talebin dışına çıkılarak tahliye istemi bulunmadığı halde ihtarlı ödeme emri düzenlenmesi tahliye açısından hukuki sonuç doğurmaz. Hukuki sonuç doğurmayan ödeme emrine dayanarak tahliye kararı verilemez. Davacı alacaklının icra mahkemesinden tahliye isteminde bulunabilmesi için takip talepnamesinde tahliye talebinin bulunması zorunludur.
Somut olayda; davacı alacaklı, 13/11/2015 tarihinde başlattığı tahliye talepli icra takibi ile 35.000,00 TL kira ve 280,00 TL işlemiş faiz alacağının tahsilini talep etmiş, kesinleşen icra takibi nedeniyle de İcra Mahkemesinden temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesini istemiştir. Mahkemece, takip talebinde sadece haciz yolunun seçildiği, tahliye talebinin olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de dava konusu takip dosyasında yer alan takip talepnamesindeki “01/06/2015 başlangıç tarihli kira sözleşme metni ile tahliyesi” ibaresinden alacaklı tarafından tahliye yolunun da tercih edildiği anlaşılmaktadır. Öte yandan takip dayanağı kira sözleşmesinden kiralanan yerin adresi belli olduğundan ayrıca tahliye adresinin gösterilmesi zorunlu değildir. Ne var ki, mahkemece tarafların aktif ve pasif dava ehliyetleri üzerinde durulmamıştır. İcra dosyasında yer alan 01/06/2003 başlangıç tarihli kira sözleşmesinden kiraya verenlerin Ah.. K. – Ad… K. ve hissedarları, kiracıların A.U. ile M.K. olduğu takip dayanağı metnin yer aldığı 05/08/2015 tarihli “Protokol ve Kira Akdine Ek Hükümler” başlıklı belgenin ise davacı alacaklılar K.B. ve M.K. ile davalı borçlu A.U. tarafından imzalandığı anlaşılmaktadır. Bu durumda Mahkemece kiralanan taşınmaza ait tapu kaydı dosyaya kazandırılıp, 05/08/2015 tarihli “Protokol ve Kira Akdine Ek Hükümler” başlıklı belgede geçen icra dosyaları getirtilerek 05/08/2015 tarihli “Protokol ve Kira Akdine Ek Hükümler” başlıklı belge ile 01/06/2003 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile birlikte değerlendirilerek tarafların aktif ve pasif dava ehliyetleri üzerinde durularak sonucuna göre işin esası incelenerek karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davacı alacaklıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün İİK’nun 366. ve 6100 sayılı HMK’nun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca İİK’nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 09/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
8. HD. 09.01.2018 T. E: 2017/4409, K: 108