I. DAVA
Kiracılar vekili dilekçesinde; Uşak 2. İcra Müdürlüğü’nün 2021/1223 Esas sayılı dosyasında müvekkilleri aleyhine takip başlatıldığını, örnek 14 tahliye emri tebliğinde tahliye taahhüdü tarafına gönderilmekle kira sözleşmesinin gönderilmediğini, icra dosyasında örnek 14 tahliye emrinin yanı sıra örnek 13 ödeme emrinin düzenlendiğini, bu durumun hukuka aykırı olduğunu takibe dayanak kira sözleşmesi ve tahliye taahhüdündeki imzaya itiraz ettiğini, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin 15.10.2015 tarihinde beş yıl uzatıldığını ileri sürerek takibin iptalini talep etmiştir.
II. CEVAP
Alacaklı vekili cevap dilekçesinde; yazılı tahliye taahhütnamesine dayalı olarak başlatılan takipte itirazların icra dairesine yapılması gerektiğini, dolayısıyla mahkemeye yapılan başvurunun hukuki sonuç doğurmayacağını, 30.03.2021 tarihinde sehven örnek 13 hazırlandığını beyan ederek talebin reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile ödeme emri tebliğ mazbatasında, örnek 14 tahliye emri ve dayanak belgeleri vardır, şerhi uyarınca takibe dayanak belgelerin gönderilmediğinin aynı kuvvette delille ispatlanamadığı, icra dosyasında örnek 13 ödeme emri bulunmakla evrakın borçluya tebliğ edilmediği, İcra Müdürlüğünün hatalı işleminden kaynaklandığı dolayısıyla takibin iptalini gerektiren bir durum olmadığı, takibe dayanak sözleşme ve tahliye taahhüdü altındaki imzanın kiracıya ait olmadığı iddiası süresinde icra dairesinde ileri sürülmekle müdürlükçe takibin durdurulmasına karar verildiği, mahkemece İİK’nın 269. maddesi uyarınca dinlenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuran
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde kiracılar vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Aynı takipte örnek 13 ödeme emri ve örnek 14 tahliye emrinin düzenlenmesinin hukuka aykırı olduğunu, takibe dayanak kira sözleşmesi ve tahliye taahhüdündeki imzanın müvekkillerine ait olmadığını, 15.10.2015 tarihinde kira sözleşmesinin beş yıl uzatıldığını beyan ederek kararın kaldırılmasını istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile Uşak 2. İcra Dairesinin 2021/1223 Esas sayılı dosyasında kiralayan tarafından kiracılar aleyhine tahliye taahhüdüne dayalı icra takibi başlatıldığı, örnek 14 tahliye emri borçlulara 06.04.2021 tarihinde tebliğ edilmekle borçlular vekilince takibe itiraz edilerek İcra Müdürlüğünce takibin durdurulmasına karar verildiği, İİK’nın 274. maddesi uyarınca tahliye taahhüdüne yapılacak itirazın müdürlüğe yapılması gerektiğinden ve somut olay bakımından mahkemeye bu konuda yapılan itirazların hukuki sonuç doğurmayacağı, örnek 13 ödeme emri borçluya tebliğ edilmemişse de iş bu takipte ödeme emrinin düzenlenmesi hukuka aykırı olup ödeme emrinin iptali gerektiğinden davacıların istinaf isteminin kısmen kabulü ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b/2 maddesi uyarınca Uşak İcra Hukuk Mahkemesinin 2022/92 Esas, 2022/296 Karar sayılı dosyasında verilen 07.06.2022 tarihli kararın kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile, Uşak 2. İcra Müdürlüğünün 2021/1223 esas sayılı dosyası kapsamında düzenlenen 30.03.2021 tarihli örnek 13 ödeme emrinin iptaline sair taleplerin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde kiracılar vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
İstinaf dilekçesindeki sebepleri tekrar ederek kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, tahliye taahhütnamesine dayalı olarak başlatılan takibin iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
İİK’nın 272-274. maddeleri
3. Değerlendirme
1-Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2-Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup kiracılar vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Alınması gereken 179,90 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenlerden tahsiline,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
18.05.2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
12. HD. 18.05.2023 T. E: 2022/11512, K: 3541