Taraflar arasındaki icra memur muamelesini şikayet nedeniyle yapılan inceleme sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulü ile sair taleplerin reddine karar verilmiştir.
Kararın davalı Gelir İdaresi Başkanlığı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı Gelir İdaresi Başkanlığı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi H. Kocabey tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Şikayetçi borçlu şirket vekili isteminde; alacaklılar tarafından borçlu şirket aleyhine başlatılan ilamlı icra takibinde 17.01.2020 tarihli alacaklı vekilince dosya borcunun haricen tahsil edildiği belirtilerek dosyanın kapatılmasının talep edildiği, icra müdürlüğünün aynı tarihli ”… alacaklı vekilince haricen tahsil beyanında bulunulduğu görülmekle takip miktarı üzerinden % 9,10 tahsil harcı ile % 2 cezaevi harcı yatırılması halinde dosyanın haricen tahsil ile kapatılmasına..” şeklinde vermiş olduğu kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu beyanla, icra müdürlüğünün 17.01.2020 tarihli kararının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı alacaklılar vekili cevap dilekçesinde; memur muamelesini şikayet isteminde aleyhlerine yargılama gider, harç, masraf ve vekalet ücretinin yükletilmemesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; icra emrinin tebliğinden ve hacizden sonraki dönemde 17.01.2020 tarihinde alacaklı vekilince vazgeçme beyanında bulunulduğu, 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 23. maddesi hükmü doğrultusunda takip safhasına göre, tahsil harcının yarısı oranında, yani %4,55 oranında tahsil harcı alınması gerektiği gerekçesiyle şikayetin kısmen kabulü ile icra müdürlüğünün 17.01.2020 tarihli kararının %9,10 tahsil harcı alınmasına ilişkin kararının % 4,55 oranında tahsil harcı alınması şeklinde düzeltilmesine, fazla tahsil edilen harcın davacıya iadesine, icra müdürlüğünün %2 oranında cezaevi harcı almasında yasaya uymayan bir yön bulunmadığından sair taleplerin reddine, davanın açılmasına davalı taraf sebebiyet vermediğinden yargılama giderlerinin şikayetçi borçlu üzerinde bırakılmasına, davacı lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Gelir İdaresi Başkanlığı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
İcra takiplerinde, takip çıkış miktarı üzerinden 492 sayılı Harçlar Kanunu’na ekli (1) sayılı tarifenin B/I- 3. fıkrasına ve takip safhasına göre tahsil harcı alınacağının düzenlendiği, davaya konu işlemin taraflarınca yapılmadığı, icra müdürünün işlemini şikayet mahiyetinde olması sebebiyle Gelir İdaresi Başkanlığı’nın hasım olarak değerlendirilmesinin hukuka aykırılık teşkil ettiği ileri sürülerek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ve şikayetin husumet yönünden reddine karar verilmesi talep edilmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; alacaklı vekilinin 17.01.2020 tarihli haricen tahsil beyanı doğrultusunda 492 Sayılı Kanunun 23. maddesi uyarınca, aynı kanunun 28. maddesi dikkate alındığında takip safhasına göre icra emrinin tebliğ edildiği ve hacizlerin uygulandığı ancak satışın olmadığı dikkate alınarak %4.55 yerine %9,10 üzerinden harç alınmasının usul ve yasaya aykırı olduğu ve başvuru harçlara ilişkin bir şikayet olduğundan Gelir İdaresi Başkanlığı’nın taraf gösterilmesinin hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davalı Gelir İdaresi Başkanlığı’nın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Gelir İdaresi Başkanlığı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
İstinaf dilekçesindeki itiraz sebeplerinin tekrar edildiği görülmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, ilama dayalı icra takibinde haricen tahsil sonucu icra memurunca, tahsil harcı ile cezaevi harcı alınmasına yönelik icra memur muamelesini şikayet istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, …
2. 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 23. Ve 28. maddeleri,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na ekli (1) sayılı tarifenin B/1-3. fıkrası,
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı Gelir İdaresi Başkanlığı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
06.02.2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
12. HD. 06.02.2023 T. E: 2022/7715, K: 636