Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi S. Y. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlunun, İİK’nun 266. maddesi uyarınca teminat karşılığında ihtiyati haczin kaldırılması istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece, şikayetin kabulü ile ihtiyati haciz miktarı kadar teminat mektubunun icra dosyasına sunulmuş olması nedeniyle ihtiyati hacizlerin kaldırılmasına karar verildiği, alacaklı tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun kabulü ile mahkeme kararının kaldırılarak istemin, Afyonkarahisar 2. İcra Hukuk Mahkemesinin 14/06/2021 tarih ve 2021/157 E. – 2021/317 K. sayılı dosyasına konu edildiği gerekçesiyle derdestlik nedeniyle usulden reddine karar verildiği görülmüştür.
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 266. maddesinde; “Borçlu para veya mahkemece kabul edilecek rehin veya esham yahut tahvilat depo etmek veya taşınmaz rehin yahut muteber bir banka kefaleti göstermek şartıyla ihtiyati haczin kaldırılmasını mahkemeden istiyebilir. Takibe başlandıktan sonra bu yetki, icra mahkemesine geçer” hükmü yer almaktadır.
Göreve ilişkin bu kural; icra takibi öncesinde alınan ihtiyati haciz kararları için geçerli olduğu gibi, icra takibi başladıktan sonra alınan ihtiyati haciz kararları için de uygulanır.
Somut olayda, alacaklının ihtiyati haciz talebinin, Afyonkarahisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 20/07/2020 tarihli ve 2020/96 Değişik İş sayılı kararı ile reddedildiği, alacaklının istinaf istemi üzerine Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nin 05/02/2021 tarihli ve 2020/2582 E. 2021/135 K. sayılı kararı ile mahkeme kararının kaldırılarak ihtiyati haciz talebinin kabulüne karar verildiği, Afyonkarahisar İcra Müdürlüğü’nün 2021/2564 E. sayılı dosyası ile anılan kararın infazının talep edildiği, takip talebinde bulunulmadığı, sadece genel mahkemece verilen ihtiyati haciz kararının infaz edildiği görülmüş olup, esas takibin başlatıldığından söz edilemez.
O halde, Bölge Adliye Mahkemesince ihtiyati haciz hakkında bir takibin bulunmadığı değerlendirilerek ihtiyati haczin infazına ilişkin şikayetleri inceleme görevinin, kararı veren Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’ne ait olduğu, icra mahkemesinin talep hakkında karar verme görevi bulunmadığı gerekçesiyle ilk derece mahkemesinin şikayetin kabulüne dair kararının kaldırılarak davanın görevsizlik nedeniyle usulden reddine karar verilmesi gerekirken işin esasının incelenerek yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ: Borçlunun temyiz itirazlarının reddi ile, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi’nin 20/10/2021 tarih ve 2021/1405 E. – 2021/1420 K. sayılı kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nun 373/2. maddeleri uyarınca re’sen (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 07/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
12. HD. 07.04.2022 T. E: 2021/12136, K: 4651